Εγώ θυμόμουν ότι όταν ήμουν μικρή τα δόντια μου κουνιόντουσαν όταν ερχόταν η ώρα τους να βγουν. Πηγαίνοντας στην οδοντίατρο για έναν έλεγχο και για την έκδοση πιστοποιητικού για το Δημοτικό έμαθα ότι δεν ισχύει αυτό για τα κάτω μπροστινά δοντάκια. Και μάλιστα στην Αναστασία είχαν ήδη αρχίσει να φαίνονται από πίσω τα νέα, οπότε έπρεπε να γίνει εξαγωγή των παλιών για να μπορέσουν να ανέβουν! Έτσι τα πρώτα μας δοντάκια δεν έπεσαν μόνα τους αλλά μας τα βγάλανε! Τα έβαλε η οδοντίατρος στο ροζ κουτάκι της φωτογραφίας και επιστρέψαμε σπίτι. Δεν περιγράφεται ο ενθουσιασμός της Αναστασίας που της βγαίναν επιτέλους τα καινούργια δόντια.
Ακόμα μεγαλύτερος βέβαια ήταν ο ενθουσιασμός της όταν ένα βράδυ, λίγες μέρες μετά, την επισκέφθηκε η νεράιδα των δοντιών. Εγώ, για να είμαι ειλικρινής, αγνοούσα την ύπαρξή της. Την έμαθα όμως όταν έπεσα τυχαίως στο βιβλίο της κας Βούλας Μάστορη "Το κουνιστό δόντι της Φρύνης" από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Η συνάντηση αυτή έγινε συμπτωματικά λίγες μέρες αφού είχαμε βγάλει τα δοντάκια. Το βιβλίο περιγράφει τι έγινε όταν η Φρύνη ένα μεσημέρι έβγαλε το δοντάκι της και μετά περίμενε να την επισκεφθεί το βράδυ η νεράιδα των δοντιών! Η οποία, λένε, παίρνει το δοντάκι και αφήνει χρήματα... ή κάτι άλλο (όπως έγινε με τη Φρύνη).
Έτσι είπα να επιχειρήσω να χαρίσω στην Αναστασία αυτή τη χαρά! Το βράδυ εκείνο έβαλε το ροζ κουτάκι κάτω από το μαξιλάρι της. Όταν αποκοιμήθηκε πήγα και έβαλα δίπλα στο κουτάκι ένα φάκελο με ένα μήνυμα από την νεράιδα και λίγα χρήματα. Έβαλα χρυσόσκονη στα χεράκια και τα ποδαράκια της γιατί η νεράιδα των δοντιών έχει πάνω της μπόλικη και τη βοηθάει να πετά! Δεν ξέχασα βέβαια να βάλω και στη Γεωργία γιατί ποιός την άκουγε έτσι και ξύπναγε και δεν είχε και αυτή κάτι από τη νεράιδα. Το πρωί...
Ξύπνησε και πετούσε από τη χαρά της! Δεν μπορούσε να πιστέψει ότι την είχε επισκεφθεί η νεράιδα των δοντιών και ότι της άφησε μήνυμα και χρυσόσκονη! Το έλεγε σε όλους, πήραμε τηλέφωνο και τον μπαμπά να του το πει και επαναλάμβανε συνέχεια πόσο χαρούμενη ήταν. Η Γεωργία ρωτούσε αν μπορεί να πετάξει!!! Εγώ ήμουν διπλά χαρούμενη: Πρώτον από τη χαρά που πήρε και δεύτερον που διαπίστωνα ότι όσο ώριμη και σοβαρή και αν μας φαίνεται, παραμένει ένα μικρό παιδάκι που έχει ανάγκη από τη μαγεία του παραμυθιού! Να πιστέψει ότι γίνονται και εκπλήξεις στη ζωή μας. Πράγματα που δεν φανταζόμασταν ότι μπορούν να συμβούν. Όπως και στο "Κουνιστό δόντι της Φρύνης" όπου βέβαια υπάρχει μια άλλη εξέλιξη κατά την επίσκεψη της νεράιδας...
Το βιβλίο είναι κατάλληλο για παιδιά Α, Β και Γ Δημοτικού και οι δικές μας κόρες το ακούνε ευχάριστα όσες φορές και αν το έχουμε διαβάσει. Έχει πολύ όμορφη εικονογράφηση από την κα Ναταλία Καπατσούλια και ενδείκνυται για τις ώρες της Ευέλικτης Ζώνης και της Φιλαναγνωσίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου