Μαγειρέματα...

Ενθουσιάζονται να ανακατεύονται στη κουζίνα! Με το που αρχίζει η μαμά να ετοιμάζει κάτι, τσουπ! Εμφανίζονται δυο κοριτσάκια με τα σκαμπώ τους για να δουν τι κάνω και να βοηθήσουν! Τρελαίνονται να ανακατεύουν ό,τι υγρό ή στερεό έχω έτοιμο προς χρήση. Τσακώνονται ποια θα ρίξει τη ζάχαρη, ποια θα βάλει αλεύρι, ποια έριξε τις βανίλιες και άλλα πολλά! Μα, όπως όλοι λίγο ή πολύ κάναμε κάποτε, αυτό που περιμένουν πως και πως είναι το μπωλ που μόλις άδειασε από τη ζύμη του γλυκού για να το "καθαρίσουν"! Τα μαγειρέματα είναι κάτι που πάντα κινεί το ενδιαφέρον τους γι' αυτό φροντίζουμε να φτιάχνουμε συχνά λιχουδιές! Μια από τις αγαπημένες μας είναι τα τρουφάκια του Βασίλη Καλλίδη από μια εκπομπή "Food and the city". Την έχουμε τροποποιήσει ελαφρώς αφαιρώντας 3 κρόκους αυγών για να γίνει πιο ελαφριά, καθώς και τα καρύδια τα οποία δεν αρέσουν στον μπαμπά μας! Είναι πολύ εύκολη και γρήγορη...

Με ζαλίζουν ΠΟΛΥ καιρό τώρα πότε θα φτιάξουμε τρουφάκια και πριν λίγες μέρες ενέδωσα. Ήθελε να κεράσει στο προνήπιο η Γεωργία και έτσι φτιάξαμε μια δόση! Ιδού λοιπόν η συνταγή (τροποποιημένη ελαφρώς)...

Υλικά για 30-35 τρουφάκια

1 ποτήρι νερό

3 κουτ. σούπας μαργαρίνη

1 κούπα ακατέργαστη μαύρη ζάχαρη

80g σκόνη κακάο
ξύσμα από 2 πορτοκάλια
200g κουβερτούρα

1 σφηνάκι κονιάκ

2 πακέτα μπισκότα τύπου πτι μπερ ολικής άλεσης ή απλά
Τρούφα για την επικάλυψη

Σε μια μέτρια κατσαρόλα ρίχνουμε το νερό και τη μαργαρίνη. Αφήνουμε να πάρει μια βράση και να λιώσει η μαργαρίνη. Προσθέτουμε το κακάο, την κουβερτούρα και τη ζάχαρη και ανακατεύουμε πολύ καλά το μίγμα με έναν αβγοδάρτη μέχρι να ενωθούν όλα τα υλικά και να γίνει μια κρέμα.

Προσθέτουμε το ξύσμα από τα πορτοκάλια (το οποίο ταιριάζει εξαιρετικά με τη σοκολάτα) και το κονιάκ, ανακατεύοντας καλά.

Στο μεταξύ οι μικρές βοηθοί μου έχουν σπάσει σε μικρά κομμάτια τα πτι-μπερ σε μια λεκανίτσα.

Αδειάζουμε το σοκολατένιο-μυρωδάτο μίγμα στα σπασμένα μπισκότα και ανακατεύουμε καλά να υγρανθούν όλα τα μπισκότα. Βάζουμε το μίγμα στο ψυγείο για 30' να σφίξει.

Τέλος, η μια βοηθός μου πλάθει το μίγμα σε μικρά μπαλάκια, εγώ τα κυλάω μέσα στην τρούφα (ώστε τα τρουφάκια μας να καλυφθούν από παντού με τρούφα) και η δεύτερη βοηθός τα τοποθετεί στις ειδικές θηκούλες, κλέβοντας που και που κανένα! Τα φυλάμε στο ψυγείο σε δοχείο καλά κλεισμένο και διατηρούνται για αρκετές μέρες αφού δεν έχουν ευαλλοίωτα υλικά!

Ο μήνας που πέρασε...

...ήταν ΠΟΛΥ γεμάτος!
Περάσαμε όμορφα το Πάσχα σπίτι της θείας Σοφίας. Οι μικρές ήταν κυρίες, άλλωστε είναι πλέον οικείος ο χώρος!

Έλαβα μέρος στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα κωπηλασίας έπειτα από 10 χρόνια αποχής (τραυματισμός, εγκυμοσύνες κ.ά) και ήταν μια ιδιαίτερη και δυνατή στιγμή για μένα να αγωνίζομαι όπως τότε που η ζωή μου ήταν εντελώς διαφορετική! Νιώθω απίστευτα τυχερή που έφτασα μέχρι εδώ! Παρούσες φυσικά και οι μικρούλες μας κόρες σε αυτή τη σημαντική, για μένα, μέρα. Εύχομαι να γνωρίσουν και εκείνες ανάλογες εμπειρίες μέσα από τον αθλητισμό!

Γυρίζοντας σπίτι από τους αγώνες, η εβδομάδα πέρασε με την Αναστασία αδιαθετούλα. Δεν πήγε σχολείο 3 από τις 5 μέρες και πέρασε και μια μέρα με γαστρεντερίτιδα! Ευτυχώς οι υπόλοιποι τη γλιτώσαμε!


Την προηγούμενη εβδομάδα πήγαμε στο Μοσχάτο να δει η Γεωργία τη φίλη της τη γάτα με την οποία λίγες μέρες νωρίτερα χαζεύανε το τρένο να περνά κάτω από τη γέφυρα! Ένα χρόνο πριν ήταν μόνη...




Ο μπαμπάς αγόρασε μια κονσέρβα γατοτροφή και πήγαμε να κεράσουμε το γατάκι. Όταν τα κορίτσια είδαν το τετράποδο να πλησιάζει τρελαθήκανε. Το ίδιο και η γάτα! Μάλλον μυρίστηκε φαγητό...


 

Το Σάββατο που μας πέρασε παντρεύτηκε η Ελένη (αδερφή της νονάς της Γεωργίας) και τα κορίτσια ήταν παράνυφες! Ντυθήκαν, στολιστήκαν, βάλανε στεφανάκια στα μαλλιά και ανθοδέσμη στα χεράκια και στάθηκαν δίπλα στο γαμπρό περιμένοντας τη νύφη! Έφτασε λαμπερή με μια άμαξα (στην οποία σκαρφάλωσαν οι μικρούλες με το Δημητράκη αργότερα. Προς το τέλος της βραδιάς (για εμάς) η Αναστασία χόρεψε παραδοσιακούς χορούς και η Γεωργία κοιμήθηκε στις καρέκλες (ονειρευόμενη την τούρτα που δεν πρόλαβε να φάει...πάλι!)...

Περάσαμε όμορφα.

Λίγες μέρες μείνανε να τελειώσει η Αναστασία το σχολείο και δεν μπορώ να πιστέψω πότε τέλειωσε η πρώτη δημοτικού. Μάλλον έτσι θα είναι από εδώ και πέρα!

Μακάρι η ζωή τους να έχει ενδιαφέρουσες στιγμές πάντα και να περιμένουν πάντα κάτι συναρπαστικό από αυτήν!