Μπαλέτο;;;

Όταν ήμουν στο γυμνάσιο ασχολήθηκα με το μπάσκετ (η γενιά του '87 βλέπεις!). Μου άρεσε το πόσο δυναμικό άθλημα ήταν, η ένταση, ο αγώνας, ο ιδρώτας και η ενέργεια που κατανάλωνα παίζοντας και ασκούμενη ταυτοχρόνως. Από τότε, δεν ξέρω πώς το είχα δει, δήλωνα ότι αν κάνω κόρη δεν θα ήθελα να ασχοληθεί με μπαλέτο και πολεμικές τέχνες! Το πρώτο δε μου γέμιζε το μάτι για δυναμικό και το δεύτερο θεωρούσα ότι δεν θα της πρόσφερε κάτι. Στη διάρκεια των φοιτητικών μου χρόνων ασχολήθηκα με ένα πολύ δυναμικό άθλημα το οποίο λάτρεψα (και λατρεύω ακόμα): την κωπηλασία. Είναι άθλημα με υψηλές απαιτήσεις, έχεις την επαφή με τη φύση και το υγρό στοιχείο, βλέπεις εικόνες που δεν μπορούσες να φανταστείς: γλάρους να πετούν δίπλα στη βάρκα, υπέροχες ανατολές ηλίου, εκπληκτικά ηλιοβασιλέματα και ονειρεμένους χρωματισμούς στον ορίζοντα. Πολλά είπα έτσι; Θα μου πει κανείς που κολλούν όλα αυτά με τον τίτλο της ανάρτησής μου...

Ήρθε λοιπόν η ώρα της λαϊκής έκφρασης "μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλο λόγο μην πεις"!

Η κόρη μου η μεγάλη, 6 ετών, λατρεύει τον χορό και την κίνηση. Όπως τα περισσότερα κοριτσάκια αυτής της ηλικίας. Δεν την προέτρεψε κανείς και δεν της μίλησε κανείς γι' αυτά. Ήθελε όμως πολύ να πάει μπαλέτο και σκεφτήκαμε να την πάμε στην σχολή χορού (η οποία είναι και στο άλλο τετράγωνο) να δοκιμάσει και να δει πώς είναι. Της πάει, της αρέσει πάρα πολύ και φέτος τελειώνουμε τη δεύτερη χρονιά και θέλει να πάει και του χρόνου! Και όχι μόνο αυτό: όποτε προκύψει παρακολουθούμε και βραδιές μπαλέτου σχολών χορού!!!

Η τελευταία ήταν της Ερασιτεχνικής και Ανώτερης Επαγγελματικής Σχολής Χορού "Νίκης Κονταξάκη"-Νικολέττας Μπακάλη, στης οποίας στο 3ο έτος του επαγγελματικού τμήματος φοιτά η ξαδέρφη του μπαμπά μας! Πραγματοποιήθηκε στο Κολλέγιο Αθηνών και ήταν πολύ όμορφα και τα 3 μέρη της βραδιάς (από όπου και οι φωτογραφίες).

"Chipollino - ο Κρεμμυδούλης"

 

Άντε και στα δικά μας...(γιατί για κωπηλασία δε μας βλέπω!)