Αλόννησος!

Από τα αγαπημένα μου τοπία είναι παραλίες στις οποίες το πράσινο φτάνει μέχρι κάτω την παραλία. Αυτό το βρίσκεις απλόχερα στις Σποράδες. Έχοντας επισκεφθεί πριν πολλά χρόνια την Σκόπελο, ήθελα πολύ να πάω και στην Αλόννησο για την οποία είχα ακούσει τα καλύτερα. Φέτος, ψάχναμε που θα πάμε. Θέλαμε να ξεφύγουμε λίγο από την Πελοπόνησο την οποία τιμούμε κάθε χρόνο (και πριν ένα μήνα εκεί ήμασταν!) και χωρίς να το πολυσκεφτούμε είπαμε να περάσουμε εκεί λίγες μέρες τον Αύγουστο...

Πρώτο μέλημα βέβαια τα ακτοπλοϊκά και στην συνέχεια η διαμονή. Το νησί έχει λίγους και  μικρούς οικισμούς με αποτέλεσμα να δυσκολευτούμε να βρούμε όταν εμείς (τέλη Ιουλίου!) ψάχναμε για δωμάτιο. Τελικά βολευτήκαμε στον Ρουσούμ Γιαλό, ο οποίος είναι η προέκταση του Πατητηρίου το οποίο είναι το κέντρο και εκεί βρίσκεται το λιμάνι του νησιού.
Η παραλία του αρκετά μικρή και πολύβουη οπότε δεν την επιλέξαμε για κάποιο από τα μπάνια μας παρά μόνο για μια σύντομη βαρκάδα που πήγε ο μπαμπάς μας τα κορίτσια!

Το πλεονέκτημα της Αλοννήσου είναι ότι είναι μικρή και οι παραλίες της πολύ κοντά η μία στην άλλη. Έτσι, ακόμα και αν ξεκινούσες για έναν προορισμό ο οποίος δεν σου άρεσε τελικά, μπορούσες άνετα να επισκεφθείς τον γειτονικό!

Μπάνιο λοιπόν κάθε μέρα και σε άλλη παραλία.

Φτάνοντας την πρώτη ημέρα ήταν πλέον περασμένες τέσσερις το απόγευμα και έτσι ετοιμαστήκαμε γρήγορα να πάμε για την πρώτη μας βουτιά. Επιλέξαμε όμως μια παραλία στη δυτική πλευρά του νησιού (για να προλάβουμε λίγο ήλιο στην παραλία) όπου η πρόσβαση αποδείχτηκε πιο σύνθετη από ότι περιμενάμε. Τελικά καταφέραμε και φτάσαμε στη Μεγάλη Άμμο. Όμως μην ξεγελαστείτε! Δεν έχει καθόλου άμμο και δεν είναι μεγάλη!
Αλλά ήταν ήσυχη και απολαύσαμε ένα χαλαρωτικό μπάνιο!

Η Αλόννησος έχει παραλίες με βότσαλο κυρίως, οπότε οι έχοντες παιδιά καλό είναι να έχουν προμηθευτεί παπουτσάκια θαλάσσης. Μας έκαναν πολύ εύκολες τις εισόδους - εξόδους στη θάλασσα. Επίσης απαραίτητη η μάσκα! Δεν θα φύγει ποτέ από το μυαλό μου η εικόνα που αντίκρισα βουτώντας στη θάλασσα του Αγ. Δημητρίου: μπροστά στα μάτια μου πέρασε ένα τεράστιο σμήνος ψαριών και ένιωθα σαν να κοιτώ ενυδρείο!

Παρεμπιπτόντως ο Αγ. Δημήτριος είναι παραλία με μικρό, σχετικά, βότσαλο και κρυστάλλινα νερά. Η εικόνα της από ψηλά είναι εντυπωσιακή!

Αλλά κ από μέσα ήταν υπέροχη!

Η μόνη παραλία του νησιού με άμμο, άρα και αγαπημένος προορισμός για όσους έχουν μικρά παιδιά,  είναι η Χρυσή Μηλιά. Εκεί αναστατώσαμε αρκετούς από τους κατοίκους του βυθού...

Παίξαμε με τα κύματα που έσκαγαν στην ακτή αλλά και με αυτά που φούσκωναν πιο μέσα!

Στην Χρυσή Μηλιά, ακόμα και όταν έχει κύμα, μπορούν να παίξουν ακίνδυνα. Τα γέλια τους, από το παιχνίδι με τη βάρκα στα κύματα, ακόμα ηχούν στα αυτιά μου! Για τα κορίτσια ήταν το καλύτερό τους μπάνιο.

 

Η Μηλιά ήταν υπέροχη, με άμμο μέσα αφού όμως έπρεπε να περάσεις δύσκολα κ μεγάλα βότσαλα.

Κάποια στιγμή το μεσημεράκι, έκανε στάση στον κόλπο για λίγη ώρα ένα από τα τουριστικά σκάφη που κάνουν ημερήσια βόλτα στο νησί  και βούτηξε ο κόσμος στην καταγάλανη θάλασσα.

Αυτό που απολαύσαμε μερικά από τα απογεύματα-βραδάκια μας, ήταν η βόλτα στην Χώρα. Είναι το ψηλότερο σημείο του νησιού και από εκεί βλέπεις τόσο τη δυτική όσο και την ανατολική πλευρά του νησιού. Απέχει λίγα χιλιόμετρα από το Πατητήρι και στα πλακόστρωτα στενάκια της μπορείς να βρεις ωραίο φαγητό και να βολτάρεις χαζεύοντας στα μικρά μαγαζάκια με τα τουριστικά είδη.

Εκεί απολαύσαμε το τοπίο που απλωνόταν στα πόδια μας πίνοντας καφεδάκι και δοκιμάζοντας κάποια από τα πεντανόστιμα γλυκάκια του γλυκοπωλείου το "Χαγιάτι".

Στην Αλόννησο μπορείς να γυρίσεις και να βρεις ό,τι θες. Πήγαμε και στα ορεινά...

 

Ευχάριστη έκπληξη η παραλία Βύθισμα, πιο δυσπρόσιτη απο τις υπόλοιπες γνωστές, στην οποία φτάνεις αφού περπατήσεις ένα σχετικά μεγάλο κομμάτι χωματόδρομου. Μεγάλο βέβαια σου φαίνεται ειδικά όταν έχει ζέστη και πρέπει να κουβαλήσεις ομπρέλα, καρέκλες και όλα τα σχετικά! Εμείς δεν κάναμε τελικά μπάνιο εκεί γιατί σκεφτόμασταν την επιστροφή σε συνδυασμό με το γεγονός ότι σε ένα κομμάτι της παραλίας κάνουν γυμνισμό!

Πολύ ωραίο μπάνιο κάναμε στον Μεγάλο Μουρτιά. Και εδώ συναντήσαμε βότσαλο έξω και άμμο στον βυθό.

Στο Κοκκινόκαστρο πήγαμε ένα απόγευμα μιας συννεφιασμένης μέρας και τα μάτια μας είδαν μια διαφορετική εικόνα. Και εδώ πεύκα μέχρι την παραλία, κόκκινο χρώμα στους τριγύρω βράχους και ένα μυστήριο βυθό. Η παραλία και το περιβάλλον μου άρεσαν, η θάλασσα όμως όχι. Εκεί ήμασταν όταν έλαβα τηλεφώνημα από τον νονό της Αναστασίας και μας ανακοίνωσε ότι η νονά της γέννησε τον Δημητράκη και όλαν πήγαν καλά!!! Ήταν 23 Αυγούστου 2016.

Φάγαμε καλό ψάρι και τόνο Αλοννησιώτικο στην ταβέρνα της Τασίας στη Στενή Βάλα. Από τα ωραιότερα γεύματα που κάναμε.

Περπατήσαμε το πέτρινο μονομάτι για να αντικρίσουμε στο τέλος του τον κόλπο του Αγ. Πέτρου.

Για το τέλος θα αφήσω φυσικά την τελευταία ημέρα η οποία ξεκίνησε με ένα κλεφτό μπάνιο στο Λεφτό Γιαλό και ένα σύντομο στον Τζώρτζη Γιαλό! Κλεφτό στον ένα γιαλό γιατί δεν μας άρεσε η θάλασσα (φυσούσε και ήταν θολό το νερό) και σύντομο στον άλλο γιατί έπρεπε να επιστρέψουμε στο δωμάτιο για ένα γρήγορο μπάνιο και αναχώρηση. Το καλύτερο όμως από όλα ήταν το γεύμα πριν πάρουμε το καράβι της επιστροφής. Επέλεξα, γιατί ήθελα πολύ να επισκεφθώ, τον "Ελαιώνα" στον Λεφτό Γιαλό. Έχει την φήμη της καλύτερης ταβέρνας του νησιού και πιστεύω, ακόμα και αν δεν δοκίμασα όλες τις ταβέρνες του νησιού, ότι δικαιωματικά της αξίζει. Ακριβώς δίπλα στην παραλία έχουν καναπεδάκια για καφεδάκι και μέσα σε έναν ελαιώνα σκόρπια τραπεζάκια για φαγητό!

Ο καταλόγος θαλασσινός.

Το περιβάλλον ελληνικό και άκρως καλοκαιρινό.

Φάγαμε τέλειες πίτες (Αλοννησιώτικη τυρόπιτα και Χορτόπιτα ψητή), ωραίο μαγιάτικο ψάρι μαγειρεμένο με λαχανικά, γαλοτύρι, τέλεια σαλάτα με ρόκα-ντοματίνια-αγκινάρες και παστό ψαράκι-μεζέ.

Το καλύτερο κλείσιμο για τις υπέροχες αυτές ημέρες που περάσαμε στο μικρό αυτό νησάκι των Σποράδων.

Ηλιοβασίλεμα στον Παγασητικό

Γυρίσαμε αργά το βράδυ στην Αθήνα, αρκετά κουρασμένοι αφού το ταξίδι με το καράβι κράτησε περίπου 6 ώρες συν το δρόμο από τον Αγ. Κωνσταντίνο πίσω την Αθήνα.

Γεμάτοι με όμορφες εικόνες και αναμνήσεις.

Πολλές και αξιόπιστες πληροφορίες για την Αλόννησο πήρα από εδώ και εδώ.

Καλές και νέες εξορμήσεις εύχομαι!