Ο μήνας που πέρασε...

...ήταν ΠΟΛΥ γεμάτος!
Περάσαμε όμορφα το Πάσχα σπίτι της θείας Σοφίας. Οι μικρές ήταν κυρίες, άλλωστε είναι πλέον οικείος ο χώρος!

Έλαβα μέρος στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα κωπηλασίας έπειτα από 10 χρόνια αποχής (τραυματισμός, εγκυμοσύνες κ.ά) και ήταν μια ιδιαίτερη και δυνατή στιγμή για μένα να αγωνίζομαι όπως τότε που η ζωή μου ήταν εντελώς διαφορετική! Νιώθω απίστευτα τυχερή που έφτασα μέχρι εδώ! Παρούσες φυσικά και οι μικρούλες μας κόρες σε αυτή τη σημαντική, για μένα, μέρα. Εύχομαι να γνωρίσουν και εκείνες ανάλογες εμπειρίες μέσα από τον αθλητισμό!

Γυρίζοντας σπίτι από τους αγώνες, η εβδομάδα πέρασε με την Αναστασία αδιαθετούλα. Δεν πήγε σχολείο 3 από τις 5 μέρες και πέρασε και μια μέρα με γαστρεντερίτιδα! Ευτυχώς οι υπόλοιποι τη γλιτώσαμε!


Την προηγούμενη εβδομάδα πήγαμε στο Μοσχάτο να δει η Γεωργία τη φίλη της τη γάτα με την οποία λίγες μέρες νωρίτερα χαζεύανε το τρένο να περνά κάτω από τη γέφυρα! Ένα χρόνο πριν ήταν μόνη...




Ο μπαμπάς αγόρασε μια κονσέρβα γατοτροφή και πήγαμε να κεράσουμε το γατάκι. Όταν τα κορίτσια είδαν το τετράποδο να πλησιάζει τρελαθήκανε. Το ίδιο και η γάτα! Μάλλον μυρίστηκε φαγητό...


 

Το Σάββατο που μας πέρασε παντρεύτηκε η Ελένη (αδερφή της νονάς της Γεωργίας) και τα κορίτσια ήταν παράνυφες! Ντυθήκαν, στολιστήκαν, βάλανε στεφανάκια στα μαλλιά και ανθοδέσμη στα χεράκια και στάθηκαν δίπλα στο γαμπρό περιμένοντας τη νύφη! Έφτασε λαμπερή με μια άμαξα (στην οποία σκαρφάλωσαν οι μικρούλες με το Δημητράκη αργότερα. Προς το τέλος της βραδιάς (για εμάς) η Αναστασία χόρεψε παραδοσιακούς χορούς και η Γεωργία κοιμήθηκε στις καρέκλες (ονειρευόμενη την τούρτα που δεν πρόλαβε να φάει...πάλι!)...

Περάσαμε όμορφα.

Λίγες μέρες μείνανε να τελειώσει η Αναστασία το σχολείο και δεν μπορώ να πιστέψω πότε τέλειωσε η πρώτη δημοτικού. Μάλλον έτσι θα είναι από εδώ και πέρα!

Μακάρι η ζωή τους να έχει ενδιαφέρουσες στιγμές πάντα και να περιμένουν πάντα κάτι συναρπαστικό από αυτήν!