Καλή χρονιά...

Καλή χρονιά! Πότε ήρθαν τα Χριστούγεννα, η Πρωτοχρονιά και πέρασαν οι γιορτινές μέρες, ούτε που καταλάβαμε. Είναι που αυτές τις μέρες δεν καθόμαστε και λιγάκι. Πότε εδώ πότε εκεί έχουμε κάθε στιγμή της μέρας κάτι να κάνουμε! Επιβιώσαμε όμως. Ήμασταν τυχεροί και περάσαμε όμορφα, πήραμε δωράκια για τα παιδιά και οι μικρούλες ευχαριστήθηκαν παιχνίδι και βόλτες.

Ο Άγιος Βασίλης πέρασε, όπως και τις προηγούμενες χρονιές, από το δωμάτιό τους αλλά αυτή τη φορά άφησε εκεί μόνο το γράμμα του στο οποίο μεταξύ άλλων έγραφε ότι τα δώρα τους είναι...στο άλλο μπαλκόνι! Οι φατσούλες τους όταν διαβάζαμε το γράμμα ήταν γεμάτες λάμψη και προσμονή! Τι υπέροχο που τα παιδιά πιστεύουν στη μαγεία των Χριστουγέννων και του Άι Βασίλη!

 

Τα δώρα περιελάμβαναν, φυσικά, και Playmobil. Το σαλόνι πήρε θέση στη βίλα μαζί με τα περσινά χριστουγεννιάτικα αξεσουάρ.

Φτιάξαμε cake pops χρησιμοποιώντας ως συνταγή αυτή για τις τρούφες με OREO cookies και τυρί κρέμα Philadelphia. Άλλαξα λίγο τις αναλογίες χρησιμοποιώντας αναλογία μπισκότων προς τυρί 2:1 ώστε να γίνουν λίγο πιο σφιχτά. Έπλασα τα μπαλάκια, τα έβαλα λίγο στο ψυγείο να σφίξει η ζύμη. Για στήριξη χρησιμοποίησα πολύχρωμα καλαμάκια τα οποία έκοψα για να αντέχουν το βάρος και να μη λυγίζουν. Τα βούτηξα στη λιωμένη κουβερτούρα, έβαλα ένα σε κάθε μπαλάκι και τα ξαναέβαλα ψυγείο ώστε να πήξει η σοκολάτα και να σταθεροποιηθεί το καλαμάκι. Τέλος τα έβγαλα από το ψυγείο και τα πέρασα από τη λιωμένη κουβερτούρα. Πασπάλισα με πολύχρωμη τρούφα για χρώμα και δρόμο πάλι για το ψυγείο να στερεοποιηθεί η σοκολάτα! Έτοιμα! Τα κορίτσια ενθουσιάστηκαν!

 

Φτιάξαμε 2 φορές το εκπληκτικό "κέικ" πορτοκαλιού με δύο γλάσα της Έρης. Πανεύκολο, αφράτο, μυρωδάτο, ελαφρύ και όχι σοκολατένιο!!! Η Γεωργία είπε:

-Μαμά αν έφτιαχνες το πορτοκαλοκέικ στο masterchef θα έβγαινες η καλύτερη!

Συναντήσαμε αγαπημένα πρόσωπα από κοντά (βαφτιστήρα, θείοι, θείες, ξαδέρφια και φίλοι) και από μακριά (ήρθε η κουμπάρα μας και παιδική μου φίλη Μαρία από Θεσσαλονίκη οικογενειακώς και η φίλη μας η Μαρία από Κρήτη). Όλα υπήρχαν εκτός από ξεκούραση! Τα κορίτσια με δυσκολία πήγαιναν για ύπνο ακόμα και όταν η ώρα κόντευε μεσάνυχτα!!!

 

Υπήρξε και μια απώλεια...Στις 29 Δεκεμβρίου έφυγε από τη ζωή ο δίδυμος αδερφός του πατέρα μου ο θείος Alexandre. Από ανακοπή, στο σπίτι του στη Γαλλία. Λυπηθήκαμε πολύ γιατί ήταν σε πολύ καλή κατάσταση. Η Αναστασία επηρεάστηκε πολύ από την είδηση αφού τον θυμόταν πολύ καλά από την τελευταία φορά που ήρθε και περάσαμε μαζί την Πρωτοχρονιά πριν 2 χρόνια. Παρήγορο μόνο το γεγονός ότι αν και ζούσε μόνος, τις μέρες εκείνες τον είχε επισκεφθεί η ξαδέρφη μου με τον άντρα της...




Υπήρχε και λίγη μελαγχολία (από εμένα την απαισιόδοξη) για το πώς θα τελειώσει η χρονιά που μόλις μπήκε και μόνο πολλά υποσχόμενη δεν είναι για τη χώρα μας...

Υπήρχε και αναστάτωση αφού λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα μπήκαν διαρρήκτες στο σπίτι της μητέρας μου, ευτυχώς εν απουσία της.

Εύχομαι τα πράγματα να πάρουν το δρόμο τους και η χρονιά να είναι καλύτερη από όσο μπορεί να φανταστεί και ο πιο αισιόδοξος κάτοικος αυτής της χώρας!

Στην υγειά όλων μας, λοιπόν, γιατί αυτό είναι το πιο σημαντικό σε κάθε φάση της ζωής μας!

(το δεντράκι της φωτογραφίας το έφτιαξε η Ισμήνη και είναι μια υπέροχη κατασκευή!)