Πλατσουρίσματα!

14 Ιουνίου σήμερα και καταρχάς ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στην αδερφούλα μου και θεία των κοριτσιών μας! Το πρόγραμμα δεν είχε εορτασμό σήμερα γιατί ο μπαμπάς μας έχει δουλειά μέχρι αργά. Έτσι μείναμε σπίτι με σκοπό να πάμε κούνιες το απογευματάκι. Η ζέστη όμως ήταν μεγάλη και σκέφτηκα ότι έπρεπε να γίνει το ξεκίνημα για το καλοκαίρι! Το νερό το λατρεύουν σχεδόν όλα τα παιδιά...

Αφού έψαξα αρκετά να βρω την πισίνα, αγχώθηκα και κάποια στιγμή γιατί τις ξεσήκωσα χωρίς να είμαι σίγουρη που βρίσκονται τα εργαλεία μου, άρχισα το φούσκωμα. Τότε διαπίστωσα ότι οι κόρες μας μεγάλωσαν. ΠΟΛΥ! Τώρα ίσα που κάθονται και βρέχονται καθώς το πόδι της μιας πέφτει πάνω στο πόδι της άλλης. Στριμωγμένες σε μια πισίνα, που κάποτε ήταν τεράστια για τα μικρά μας κοριτσάκια, έρχονται πιο κοντά από όσο μπορούν να ανεχτούν υπό άλλες συνθήκες!!! Βρίσκουν όμως τον τρόπο και περνάνε τέλεια χωρίς να έχουμε την καθιερωμένη γκρίνια και διαμάχη της απογευματινής ώρας! Ακούω τα γέλια τους και τις χαρούμενες φωνές τους και δεν μετανιώνω που έστησα το σύστημα. Ακούω:

-Μαμααααααααά! 'Έλαααααα. Έκανες κάτι που δεν έπρεπε.

Τρέχω έξω στη βέραντα με απορία και τη ρωτώ:

-Τι έκανα Αναστασία;

Και μου δείχνει αυτό:

 -Έφυγες και μας άφησες ενώ λέει να μην αφήνουν οι γονείς μόνα τους τα παιδάκια!

Τι να της πεις τώρα;;;
Ότι με στέλνει κάθε φορά με τις παρατηρήσεις της;
Ότι εκείνες είναι που το παίζουν μεγάλες;
Για περισσότερο από μια ώρα χασκογελάγανε, μπαινοβγαίνανε στο νερό, πιτσιλούσαν παντού και φώναζαν στους περαστικούς! Τις άφησα ελεύθερες να εκτονωθούν. Άλλωστε μια άλλη φορά πέρσι, μια καλή γειτόνισσα μού είπε ότι χάρηκε πολύ που άκουγε τα γέλια τους!
Μου είπανε ότι ήταν από τις καλύτερες μέρες του καλοκαιριού! Με κάτι τόσο μικρό έγιναν τόσο χαρούμενες! Και πέρασα και εγώ ένα απόγευμα ΧΩΡΙΣ γκρίνια και διαμάχες...