Εκδρομή στα Καλάβρυτα

Για δύο πράγματα παραπονιόταν η Γεωργία (εκτός από τα ασήμαντα καθημερινά!) μέχρι πριν λίγο καιρό:

1ον: Η Αναστασία έχει δει νεογέννητο (τη Γεωργία!!!) ενώ εκείνη όχι.

2ον: Η Αναστασία έχει δει χιόνι.

Για το πρώτο είναι πολύ δύσκολο να γίνει κάτι αφού της εξηγήσα ότι τα μικρά παιδάκια δεν πάνε σε νεογέννητα και επίσης δεν έχουμε σκοπό να κάνουμε άλλο μωράκι (γιατί πρότεινε και αυτό ως λύση για να δει η ίδια ένα νεογέννητο!).

Για το χιόνι όμως κάτι έγινε. Γιατί στην αρχή του μήνα έριξε λίγο χιόνι και τις πήγαμε στη γιαγιά και τον παππού στην Πεύκη όπου είχε κάνει μια στρώση και παίξανε λίγο. Κουνούσε ο παππούς τα κλαδιά των δέντρων, έπεφτε κάτω στο χιόνι και έσκαγαν στα γέλια οι μικρές. Για εκείνες ακόμα και αυτό το λίγο χιόνι, γιατί δεν είχε γίνει κάτασπρος ο τόπος, ήταν αρκετό.

Πριν λίγες μέρες λάβαμε ένα ξεσηκωτικό τηλεφώνημα από έναν καλό φίλο και πρώην συμφοιτητή μας. Ο Γιώργος πάει διάφορες εκδρομές με τον Φυσιολάτρη ο οποίος είναι ένας εκδρομικός-ορειβατικός-αθλητικός όμιλος. Με αφορμή την γιορτή των Τριών Ιεραρχών και τα κλειστά σχολεία, διοργάνωσαν μια παιδική εκδρομή στο Μέγα Σπήλαιο-Χιονοδρομικό κέντρο Καλαβρύτων-Καλάβρυτα. Εφόσον, λοιπόν, οι συνθήκες το επέτρεπαν σκεφτήκαμε ότι ήταν ευκαιρία να κάνουμε οικογενειακώς μια εκδρομούλα με πούλμαν και να δουν τα κορίτσια αρκετό χιόνι!

Ήταν τελικά πολύ όμορφα. Η μέρα εκπληκτική και ηλιόλουστη. Ξεκινήσαμε νωρίς το πρωί και μετά από μια σύντομη στάση στο επιβλητικό Μέγα Σπήλαιο κατευθυνθήκαμε προς Καλάβρυτα και μετά στο Χελμό. Το χιόνι στο χιονοδρομικό ήταν αρκετό για να παίξουν τα παιδιά και ο λαμπερός ήλιος ήταν εκεί να μας χαμογελά και να μας κρατά περισσότερο ζεστούς από ότι περιμέναμε! Οι υπεύθυνοι της εκδρομής, μαζί τους και ο Γιώργος, φρόντισαν να απασχολήσουν τα παιδιά τόσο κατά τη διάρκεια του ταξιδιού όσο και εκεί. Μόλις φτάσαμε στο χιονοδρομικό έγινε ενας mini διαγωνισμός κατασκευής χιονάνθρωπου. Τη δική μας ομάδα αποτελούσαν η Δανάη, τα κορίτσια μας και ο μπαμπάς μας. Το καλύτερο; Ο χιονάνθρωπός μας βγήκε πρώτος και η Αναστασία ενθουσιάστηκε! Του δώσανε και όνομα: Τουρτούρης! Πήραμε και 2 βιβλία δώρο ως νικήτριες!!!

Κορίτσια σε δράση!

Εδώ ο χιονάνθρωπος στην τελική του μορφή με γυαλιά και μαλλιά!

Μετά από "σύσκεψη" με τις μικρές κυρίες, αποφασίσαμε να πάρουμε τα εναέρια καρεκλάκια για βόλτα και θέα από ψηλά! Πραγματικά άξιζε. Αυτή η ηρεμία και η χαλάρωση που ένιωσα καθώς ανεβαίναμε ήταν απερίγραπτη. Παντού άσπρο, λείο και λαμπερό χιόνι! Και μόλις φτάσαμε ψηλά στο επόμενο επίπεδο όπου όλοι κάνανε σκι και snowboard εκεί δεν είχε σχεδόν κανένα δέντρο και έβλεπες ψηλά ψηλά την κορυφή του βουνού κάτασπρη και τους σκιέρ να κατεβαίνουν. Δεν επιτρεπόταν βέβαια να πάρουμε τα καρεκλάκια για πιο ψηλά, αφού εκεί ήταν μόνο για τους αθλητές.

 

Θέα του chalet από τα καρεκλάκια

Γυρνώντας κάναμε μια στάση στα υπέροχα Καλάβρυτα και πήραμε το δρόμο της επιστροφής! Φτάσαμε αργά στο σπίτι και ήμασταν όλοι πολύ κουρασμένοι αλλά γεμάτοι χαρά για μια μέρα πλήρους διασκέδασης. Εννοείται ότι υπήρχαν και γκρινίτσες. Εκδρομές με μικρά παιδιά έχουν πάντα τεχνικές δυσκολίες αλλά με λίγη οργάνωση το αποτέλεσμα και ο απολογισμός είναι θετικά!

Αναχώρηση από το χιονοδρομικό

Υπέροχες οι εναλλαγές του τοπίου και ένα πολύχρωμο ηλιοβασίλεμα για αποχαιρετισμό! Τι τύχη να μπορείς να ξεφεύγεις από την καθημερινότητα! Να έχεις την "πολυτέλεια" να κάνεις κάτι ξεχωριστό και να βλέπεις 2 χαμογελαστά προσωπάκια, ενθουσιασμένα και εξουθενωμένα, υπέροχοι αποδέκτες κάθε προσπάθειάς σου...

  

Ηλιοβασίλεμα στο Χελμό

Καλή χρονιά...

Καλή χρονιά! Πότε ήρθαν τα Χριστούγεννα, η Πρωτοχρονιά και πέρασαν οι γιορτινές μέρες, ούτε που καταλάβαμε. Είναι που αυτές τις μέρες δεν καθόμαστε και λιγάκι. Πότε εδώ πότε εκεί έχουμε κάθε στιγμή της μέρας κάτι να κάνουμε! Επιβιώσαμε όμως. Ήμασταν τυχεροί και περάσαμε όμορφα, πήραμε δωράκια για τα παιδιά και οι μικρούλες ευχαριστήθηκαν παιχνίδι και βόλτες.

Ο Άγιος Βασίλης πέρασε, όπως και τις προηγούμενες χρονιές, από το δωμάτιό τους αλλά αυτή τη φορά άφησε εκεί μόνο το γράμμα του στο οποίο μεταξύ άλλων έγραφε ότι τα δώρα τους είναι...στο άλλο μπαλκόνι! Οι φατσούλες τους όταν διαβάζαμε το γράμμα ήταν γεμάτες λάμψη και προσμονή! Τι υπέροχο που τα παιδιά πιστεύουν στη μαγεία των Χριστουγέννων και του Άι Βασίλη!

 

Τα δώρα περιελάμβαναν, φυσικά, και Playmobil. Το σαλόνι πήρε θέση στη βίλα μαζί με τα περσινά χριστουγεννιάτικα αξεσουάρ.

Φτιάξαμε cake pops χρησιμοποιώντας ως συνταγή αυτή για τις τρούφες με OREO cookies και τυρί κρέμα Philadelphia. Άλλαξα λίγο τις αναλογίες χρησιμοποιώντας αναλογία μπισκότων προς τυρί 2:1 ώστε να γίνουν λίγο πιο σφιχτά. Έπλασα τα μπαλάκια, τα έβαλα λίγο στο ψυγείο να σφίξει η ζύμη. Για στήριξη χρησιμοποίησα πολύχρωμα καλαμάκια τα οποία έκοψα για να αντέχουν το βάρος και να μη λυγίζουν. Τα βούτηξα στη λιωμένη κουβερτούρα, έβαλα ένα σε κάθε μπαλάκι και τα ξαναέβαλα ψυγείο ώστε να πήξει η σοκολάτα και να σταθεροποιηθεί το καλαμάκι. Τέλος τα έβγαλα από το ψυγείο και τα πέρασα από τη λιωμένη κουβερτούρα. Πασπάλισα με πολύχρωμη τρούφα για χρώμα και δρόμο πάλι για το ψυγείο να στερεοποιηθεί η σοκολάτα! Έτοιμα! Τα κορίτσια ενθουσιάστηκαν!

 

Φτιάξαμε 2 φορές το εκπληκτικό "κέικ" πορτοκαλιού με δύο γλάσα της Έρης. Πανεύκολο, αφράτο, μυρωδάτο, ελαφρύ και όχι σοκολατένιο!!! Η Γεωργία είπε:

-Μαμά αν έφτιαχνες το πορτοκαλοκέικ στο masterchef θα έβγαινες η καλύτερη!

Συναντήσαμε αγαπημένα πρόσωπα από κοντά (βαφτιστήρα, θείοι, θείες, ξαδέρφια και φίλοι) και από μακριά (ήρθε η κουμπάρα μας και παιδική μου φίλη Μαρία από Θεσσαλονίκη οικογενειακώς και η φίλη μας η Μαρία από Κρήτη). Όλα υπήρχαν εκτός από ξεκούραση! Τα κορίτσια με δυσκολία πήγαιναν για ύπνο ακόμα και όταν η ώρα κόντευε μεσάνυχτα!!!

 

Υπήρξε και μια απώλεια...Στις 29 Δεκεμβρίου έφυγε από τη ζωή ο δίδυμος αδερφός του πατέρα μου ο θείος Alexandre. Από ανακοπή, στο σπίτι του στη Γαλλία. Λυπηθήκαμε πολύ γιατί ήταν σε πολύ καλή κατάσταση. Η Αναστασία επηρεάστηκε πολύ από την είδηση αφού τον θυμόταν πολύ καλά από την τελευταία φορά που ήρθε και περάσαμε μαζί την Πρωτοχρονιά πριν 2 χρόνια. Παρήγορο μόνο το γεγονός ότι αν και ζούσε μόνος, τις μέρες εκείνες τον είχε επισκεφθεί η ξαδέρφη μου με τον άντρα της...




Υπήρχε και λίγη μελαγχολία (από εμένα την απαισιόδοξη) για το πώς θα τελειώσει η χρονιά που μόλις μπήκε και μόνο πολλά υποσχόμενη δεν είναι για τη χώρα μας...

Υπήρχε και αναστάτωση αφού λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα μπήκαν διαρρήκτες στο σπίτι της μητέρας μου, ευτυχώς εν απουσία της.

Εύχομαι τα πράγματα να πάρουν το δρόμο τους και η χρονιά να είναι καλύτερη από όσο μπορεί να φανταστεί και ο πιο αισιόδοξος κάτοικος αυτής της χώρας!

Στην υγειά όλων μας, λοιπόν, γιατί αυτό είναι το πιο σημαντικό σε κάθε φάση της ζωής μας!

(το δεντράκι της φωτογραφίας το έφτιαξε η Ισμήνη και είναι μια υπέροχη κατασκευή!)